laatste verhaaltje voor het naar huis gaan

Vanaf morgen zitten we weer achter onze eigen pc. Alles staat al ingepakt achter de receptie (was na het wegen idd te zwaar maar we zien wel op de airport.) Kijk wel tegen de vlucht op want als het in Holland slecht weer is, heb je, volgens mij, ook veel last van luchtzakken! Hoop dat jullie genoten hebben van de reis met ons. Misschien zijn jullie geprikkeld om ook naar Ambon te reizen. Dan reizen we graag via internet met jullie mee!!!

groetjes van Atta en Joeri en sampai jumpa!!

time to go home

Bung Henri haalde ons gisteren op en in zijn auto zaten al een paar molukkers uit Nederland, o.a. zijn eigen neef David Huliselan, en hij reed ons naar Kamasutra. Het optreden voordat Glenn Fredly en Nicky Manuputy speelden, werd verzorgd door een band met jonge gasten die 2e werden in de indo idols of zoiets. Speelden erg leuk. Daarna kwam Glenn en hij was erg goed. Hij kletste alleen tussen de nummers door erg veel.Very boring, maar schijnbaar houden ze daar van. Had eigenlijk dominee moeten worden...Om 2 uur 's nachts was het optreden afgelopen en de tent liep direct leeg. Was wel vreemd want de dj speelde gewoon door. Later vertelde bung Henri dat Kamasutra gewoonlijk om 2 uur sluit maar omdat de jongens van Satu darah langer bleven, werd de tent voor hen opengehouden. Uiteindelijk zijn we om ca. 3 uur weggegaan na afscheid genomen te hebben van de anderen. We verteldenze dat we terug gingen lopen, was toch niet ver. Sliep rond 4 uur.Vanochtend redelijk op tijd opgestaan.Tijdens het ontbijt nog gekletst met een ouder echtpaar dat vandaag terug zou gaan naar Nederland en daarna geslenterd en gewinkeld. Eerlijk gezegd ben ik de straat waarin het hotel zich bevindt, het verkeer, de drukte en de veeeeele toeristen (hoewel ik er zelf ook 1 van ben) zat. De Aussies zijn hier volgens mij net als de Engelsen in Spanje, erg dus!!! Vandaag zijn Joeri en ik ieder op eigen houtje op stap gegaan. Denk niet dat Joeri van mijn manier van winkelen houdt. Ik moet nl. eerst alles gezien hebben voordat ik iets koop en , net als in Nederland en elders, ga ik dan het liefst alleen. Moet alleen ontzettend uitkijken met wat ik koop want ben al lang over het max. gewicht heen. Die pakketjes koekjes en snoep en flessen minyak kajuh putih, die we meegekregen hebben voor jullie thuis, wegen nogal wat! Vanochtend had ik oude kleding in de afvalbak gegooid, alleen om mijn reistas lichter te makenen 's middags vroeg een hotelemployee aan me of die kleding naar de laundry moest. Heb hem maar verteld dat het stuk was. s avonds wilden we bij Made's Warung eten (tip van Inge) maar helaas, vanwege de Gabungan Kuningan was het vandaag gesloten. Op dit moment zit ik ook in een ander internetcafe tegenover het hotel omdat de 'snelle' ook om die reden dicht is. Daar zit nu de 'band te spelen/zingen en het is echt niet om aan te horen.Bij regelmaat zingen ook kinderen keihard door de microfoon en dan is het echt om te huilen. We zijn daar dan ook niet gaan eten. Vanmiddag Odessa en Allie aan de telefoon verteld dat ik nu wel naar huis wil. We hebben zoveel gedaan in zo een korte tijd dat ik gewoon moe ben. En dan te bedenken dat ik woensdag alweer in mijn pakje naar het werk mag fietsen...Tijd voor een sabbatical???!!!

Waar blijft 'ie nou?

vrijdag, 23 oktober
Gister vroeg naar onze kamer gegaan terwijl bung Yunus en Joeri nog een drankje namen op het terras.
Rond 23.30 uur kwam Joeri boven en hij zou de kamer op slot doen en de sleutel meenemen zodat ik niet op hoefde te staan op de deur voor hem open te doen midden in de nacht. Ik sliep vrij licht en werd om de ca. 2 uur wakker maar zag Joeri niet in bed liggen. Inmiddels was ik om 6.00 uur al klaarwakker en wilde ik rond 7.00 uur wandelen langs het strand. 6.15 uur sms-te ik hem om te komen, hij had mij immers opgesloten en ik was toch echt niet van plan via het balkon naar beneden te klimmen.
Uiteindelijk kwam hij vanochtend om 6.30 uur aankakken om me te zeggen dat hij op het terras in gesprek kwam met een paar australische jongens (hier stikt het er trouwens van!!) en met hen nog naar een strandfeest was gegaan.
Nee: vooral niet met vreemden praten Magda!!
Anyweg, nu ik dit tik, ligt hij op bed. Heb hem gebeld maar.....PASSED OUT!
Vanochtend haalde Henri ons op om naar een zilversmid te gaan in Ubud. Voordat we daar waren, zijn we nog naar een show wezen kijken: een 'barong dans'. Heel indrukwekkend, met mannen die een kris in zichzelf steken.
Bij de zilversmid nog wat gekocht. Ik ben niet zo'n ster in het afdingen maar hier leer je het heel
gauw: had bijna de helft van de vraagprijs afgedongen (?..is dat nederlands??) Daarna nog naar een markt gegaan en gauw Anja bij Henri thuis opgehaald en richting hotel. Later met bung Yunus winkels bekeken.
Straks neemt Henri ons mee naar Kamasutra, een bar/pub waar ook veel locals komen. Daar gaan we kijken naar een optreden vanmet Glenn Fredly en Nicky Mannuputy (saxofonist die ook bij Ambon jazz plus met Massada speelde). Clubleden van Satu Darah hadden Henri gisterenavond ook gebeld en ze zijn er vanavond ook.
Wordt gezellig!!

met z'n allen, met z'n allen

vandaag eerst van kamer verwisseld. We hadden gisterenavond de de indruk dat de ac niet werkte (heb je hier echt nodig)en er werd naar gekeken.
Vanochtend werd ik badend in het zweet wakker en na het ontbijt zijn we naar de receptie gegaan voor een andere kamer.

Henri stond intussen al op ons te wachten en tot onze verrassing gingen we met nog 3 anderen toeren, Ann en Wilfred, een getrouwd echtpaar woonachtig in Duitsland en haar ierse broer John.Haar schoondochter, een molukse, kent Henri en zijhad hem gevraagd hen rond te rijden. We hebben echt veel gezien vandaag! Eerst richting Tanah Lot gegaan, een heel bijzondere tempel aan zee. Daar heeft Wilfred nog een python van 40 kilo om zijn nek gehangen. Dat ging ons toch echt iets te ver!
Vervolgens naar een vlindertuin gegaan,heel mooie rijstterrassen bewonderd, 3 meren bovenin de bergen gezien, naar een koffieprocession gekeken, naar een tempel in de bergen geweest om uiteindelijk in no time (inmiddels 20.00 uur) terug te rijden naar Kuta. Tis maar goed dat we met Henri gingen want hij rijdt goed,snel,brutaal en veilig. Terug in het hotel nog gedronken op het terras alwaar Henri nog een paar nummers met de band meezong. Nou, hij heeft pas een stem! Mooier dan de zangers van vandaag en gisteren. Nu ik dit tik, is het 22.32 uur ener is iemaand heel goedaan het zingen dus ik kap ermee en ga lekker genieten op het terras van de muziek en een lekker drankje!!

beetje de weg kwijt

Dit verhaal kan ik jullie echt niet onthouden!!!
Terwijl ik 's middags om 3 uur lag te slapen, ging Joeri erop uit op leuke
dingen te bekijken in de winkels.
Ik werd na 1 1/2 uur wakker en vroeg me af waar hij was, belde hem op en hij vertelde
me dat hij een eind van het hotel af was en dat hij over ca. een half uur weer in de
shopping mall zou zijn. 3 kwartier later was hij er nog niet! Ik weer bellen waarhij bleef, vertelde hij me dat hij verdwaald was. Hij vroeg daarop de weg aan een meisje, waarop ze zei dat hij een heel eind van het hotel af was. Ze zou hem wel brengen op de brommer.

Een half uur later was hij er nog niet dus ik weer bellen. Had die griet hem eerst naar een totaal ander hotel gebracht en daarna naar het verkeerde melasti hotel terwijl Joeri had gevraagd of ze de weg wist waarop ze vertelde:' tuurlijk, ik kom uit Bali!!' Ondertussen vertelde Joeri me:' doe maar rustig aan, ik ben er zo'. Weer een half uur later belde hij me op en zei me dat ze waren aangehouden door de politie en Lolli, zo heette die BODOH-griet, een boete had gekregen omdat Joeri geen helm droeg.
Afijn, om een lang verhaal kort te maken: Joeri en Lolli arriveerden 2 1/2 uur later bij het
hotel terwijl het nog geen half uur lopen is!!! En hij de hele vakantie tegen me vertellen
dat ik uit moet kijken, op moet letten met wie ik praat op moet passen met wat ik zeg....!

Who's fooling who???

By the way: er is elke avond een band met live muziek in het terrasrestaurant van melasti.

Engelse uitspraak van de zangers is echt om te lachen. Net karaoke.

back to Bali

Vanochtend door Yuri en een taxi opgehaald om 5.15 uur om de vlucht van 7.45 uur te nemen.
Op het vliegveld van Laha aangekomen rond half 7 en daar kwamen we Usi Fien Matakena en bung Yunus Souisa weer tegen. Bung Yunus zou de vlucht van 10 uur nemen maar moest zijn ticket om 6.00 uur al halen. Kon ook met onze vlucht mee. Later blijkt dat diverse stoelen dubbel geboekt zijn!!!Tot Makkassar beetje misselijk geworden maar na wat gegeten te hebben knapte ik gelukkig alweer op. Joeri heeft natuurlijk weer nergens last van, net zoals hij nauwelijks is gestoken door de muggen of is gebeten door de rode mieren terwijl mijn maag alle kanten op draait en het is alsof mijn bloed uit suiker bestaat!
Aangekomen op Bali werden we door bung Henri en Anja opgewacht. Samen met bung Yunus reden we naar het Melasti hotel. Hier vind je niet, zoals op Ambon om de 500 meter een masjid of een kerk, hier geloven de meesten in het hindoeisme, dus vind je hier overal kleine offeraltaartjes in de vorm van bamboebladeren met bloemen o.i.d. erop. Inge, geloof dat jij die wel kent hè, je maakte nogal eens een misstap hier hihihi!!

Henri vertelde ons dat het Melasti hotel in het centrum van Kuta ligt en mooi is. Joeri en ik hebben de kamers bekeken en idd waren ze erg mooi. Wel een stuk duurder dan Pelasa maar deze laatste dagen mochten we best wel luxe relaxen. Ik ben dit stukje ook in het hotel aan het tikken en niet in een warnet terwijl Joeri en bung Yunus genieten van een mixed juice in het hotelrestaurant. Het internetten gaat ook een stuk sneller.Denk dat Joeri binnenkort ook nieuwe foto's gaat plaatsen voor jullie. Goh, dat ik volgende week alweer aan het werk ben.....

De laatste ronde, de laatste ronde!!!

dinsdag 20 oktober
De tijd op Ambon is omgevlogen. Morgen gaan we alweer naar Bali toe.
Vanochtend vroeg opgestaan en mijn tas alvast opgeruimd want morgen moeten we heel vroeg op.We gaan ook op familiebezoek en dan wordt het weer een latertje waardoor ik mijn spullen niet op tijd klaar heb morgen.
's Morgens opgehaald door Yuri en met z'n tweetjes op de brommer terwijl Joeri zijn roes uitslaapt.Naar Sibu sibu gegaan, een echte coffeecorner. Leuk om daar te komen want er hingen allemaal posters van bekende Molukkers uit Nederland aan de muur: Massada, Denny L, Simon T, Vengaboys, Carolyn Lilipaly, Ida Pelamonia, en nog veel meer.Joeri gebeld dat hij ook moest komen.
Daarna naar Amplaz gegaan en gewinkeld. Vond ik echt geen ruk aan: alles is fake en je vind er alleen maar nepkleding, nepschoenen en hp-stands. Als het voor mij nix aan is, dan moet het wel heel erg zijn!!!
Ik ben lopend vanaf de Citra (soort V&D maar dan kleiner) teruggegaan, had ik zin in na al dat brommeren en Joeri en Yuri gingen met de betjak. Ik was er bijna eerder dan zij want de betjak moest de berg op en de fietser moest ook lopen. Kun je nagaan hoe weinig ze daar lopen maar toch zijn de meesten daar graatmager.

Joeri en Yuri zijn naar tante Ake gegaan in Kuda Mati en haalden ze me op om naar Karang Panjang te gaan waar we gezamenlijk zouden eten waarna we afscheid van hen zouden nemen. Met het opruimen van mijn tas, heb ik ruimte over gelaten voor de souvenirs maar toen we bij oom Salmon weggingen hebben ze ons 2 dozen(!) met koekjes en snoep meegegeven, gemaakt van sago en palmsuiker. Terug in het hotel (het was inmiddels al 22.15 uur) wachtten oom Yohanis en tante Esther ons op met nog een doos sagokoekjes en snoepjes!! Om 23.10 uur kwamen oom Edy en tante Ake ook naar het hotel en zij brachten sjaals mee voor ons. Nog meer bagage! Alle gekregen cadeautjes bij elkaar wogen wel 10 kilo!! Daar ging de 'Bali-souvenirsruimte'.

Ondertussen had de bapa radja van Manipa Joeri ook al diverse keren ge-smsd maar we hadden echt geen tijd meer over. Uiteindelijk na half 1 naar bed gegaan nadat ik de wekker op half 5 heb gezet....!Hoezo 'je wordt hier geleefd'???!!

Pintu kota

maandag 19 oktober.
Vanochtend door Ronald Ferdinandus gebeld om af te spreken voor vanavond bij Amplaz. Leuk! Kunnen we ervaringen en tips uitwisselen. Heb in ieder geval al gezegd dat ze het best
's avonds hun zaklamp alleen op hun pad schijnen en niet ernaast, hihihi..!
Joeri heeft voor vandaag een scooter gehuurd van de guesthouse.
Kosten: 30.000 Roepia's voor de hele dag en avond tot 24.00 uur.
Da's wel schrikken in euro's! nog geen 2,50. Heb je net een cappucino voor bij ons.
Was in het begin wel ff wennen voor hem: links rijden, de drukte, geen regels en borden
maar nadat hij door had hoe alles werkte, baalde hij volgens mij dat Yuri heel rustigreed en wilde hij gassen.
Op naar Pintu kota voorbij Latuhalat,(deur van de stad); blijkbaar het meest gefotografeerde plekje van Ambon.Toen we daar na ca. 3 kwartier waren, kon ik het me ook voorstellen. We waren er vroeg en we waren er de enigsten dus lekke tenang (rustig) en sunji (geen/weinig volk).
Helaas volgen er nu geen foto's. Doen we wel op Bali. Het duurt nl. een uur voordat je 2 of 3 foto's hebt geplaatst!!!
Na Pintu Kota naar Lelisa beach gegaan, ligt naast Santai beach. Lekker gezwommen daar,ik alleendus.Yuri kan niet zwemmen en Joeri wil het zoute water niet in. Daar begon het voor het eerst sinds onze vakantie overdag te regenen.
Op de terugweg naar een hotel/cottageverhuur/karaoke/animatie/restaurantgebeuren waar we hebben gegeten. Er komen veel belanda's eten dus vroeg ik om friet met mayo(!) en sate. Smaakte me best! Ook 'klappa muda met es, sirop en susu gedronken. Errug zoet!!
Gisterenavond trouwensnaar KFC gegaan, was rond 21.00 uur en gevraagd om friet met kip. Nog net niet met appelmoes, haha...Ze hadden alleen nog rijst en kip, verder niets! Ik baalde behoorlijk en dat hebben ze dan ook in de gaten gehad!....ben toch echt een aardappeleter.
Vervolgens terug naar kota Ambon en gewinkeld. Daarna terug naar het hotel.
Inmiddels begon het weer te regenen. Toen we naar de spa wilden gaan om ons weer lekker te laten verwennen, kregen we onverwachts bezoekvan oom Salmon en bung Gerson. Dus uitstel (we hadden al gereserveerd) en zijn iets later gegaan. Eenmaal daar werden we pas om half 8 geholpen. Later gebeld naar Ronald.Helaas geen tijd meer om hen te ontmoeten want het regende, Amplaz sloot, en ze warenhet vast zat.Je ziet daar ook alleen maar kleding, schoenen en winkels die mobieltjes verkopen, wordt je hier mee dood gegooid, net zoals ze hier bijna allemaal in vette Toyota's mpv's rijden. Terug naar het hotel dus, eten en vroeg naar bed, ik althans, voor Joeri werd het half 5!!. M.a.w. hij slaapt morgen weer uit en ik ben vanaf 7 uur klaarwakker....!