Het is vandaag maandag 12 oktober.
Een korte impressie van ons van Ambon manisé tot nu toe:
Het is hier erg warm en vochtig. Zelfs de mensen hier vinden het heet dus dat zegt wel wat.
We gaan maar mee met de flow, doen alles in de eerste versnelling en voor mij is dat heel moeilijk maar het is niet anders.
Ze rijden elkaar hier als gekken links en rechts voorbij met ojeks/ brommertaxi's, oto penumpans/ bustaxi's, mobil/ taxi's, en betjaks/ fietstaxi's. Of ze kennen de verkeersregels niet of ze houden zich er gewoon niet aan. En dan kom je er ook weer achter dat er in Holland geen bergen zijn!!!
Het leeft hier echt 24/7.
Overal is er eten te koop. In elke straat staan wel warungs, kraampjes, waar je o.a. snacks, rijst, frisdrank, vis, minjak voor de brommero.i.d. kunt kopen.
Overal ligt ook afval. Dat vind ik wel erg hier: alles wordt maar op straat gegooid!!
Prullebakken kennen ze hier niet maar bij regelmaat wordt het vuil verzameld, op een hoop gegooid en vervolgens verbrand:en weg is het.
Ook hebben ze hier open riolen maar ik ruik en merk er nix van en ik stoor me er ook niet aan. Er is teveel om naar te kijken dus dat valt me al niet meer op. Volgens Joeri is het echt veel schoner dan toen hij ging met de oorlog: het vuil was toen hoger dan hij lang is.
Stroom valt hier dagelijks uit en als het 's avonds gebeurt, zit je gewoon een paar uur of soms de hele avond in het donker. Ons hotel heeft gelukkig een eigen generator, just incase...
Dan is er weer geen stroom in Karang Pandjang en wel in Lorong Andr'e. Dan weer geen stroom in Gunung Nona maar wel in Air Slobar en zo gaat het maar door.
Als we in Karang Pandjang,bij Oom Salmon, of in Gunung Nona,bij Oom Yohanis, of in Lorong Andre,bij tante Ake zijn, is het erg relaxed en rustig. Dan wens je dat je hier nog een paar maanden kunt blijven totdat je naar het toilet moet of wilt douchen (hoewel tante Aké, naar eigen zeggen op aandringen van 'hollandse familie' , haar badkamer gemoderniseerd heeft!).
Dan kom je er achter dat je erg verwend bent met een wc-pot, wc papier en warm water.
We maken heel veel mee in heel korte tijd en ontmoeten veel mensen die iets voor ons kunnen betekenen en andersom.
Gelukkig dat Yuri, zoon van oom Salmon(zoon van de 2e vrouw van papa) en onze punakan/neef, met ons meereist want die kent ook de mensen, de weg en de taal.
Niet dat we het zonder hem niet af zouden kunnen maar het is wel een stuk makkelijker.
Joeri zei me dat Bali vakantie is en Ambon niet. Hij heeft gelijk (deze keer in ieder geval, haha).